Hamile oldugum haberini alinca sevinçten içim içime sığmıyordu. Telefonu elime alıp sürekli birilerini aramak istiyordum. Çok zor bi hamilelik geçirdim. İlk 5 ay bulantılarım yüzünden sadece belirli şeyler yiyebildim. Tam bulantılarım geçti derken mide yanması ve bacak ağrıları başladı. Geceleri sürekli ağlıyordum. Beni en çok mutlu eden kızımın tekmeleriydi. Ayakları hiç durmuyordu doğum zamanı yaklaştıkça heyecanlanıyordum.

Artık 39 haftalık olmuştuk. Perşembe günü kontrolüm vardı fakat eşim daha fazla dayanamadı ve ısrarı üzerine salı günü kontrole gittim. Doktorum saydığı belirtiler olursa hemen gelmemi söyledi. Aynı gece saat 11'de başlayan sancılar sabah 5'e kadar devam etti ve artık dayanamıyordum. Hemen hastaneye gittik fakat açılmam çok az olduğu için sancı odasına yattım.

Saat 10:45 olmuştu ve kızımın geldiğini hissetmeye başladım. Hemen doktorlar geldi beni apar topar doğuma aldılar. Hiç korkum yoktu. Doktor göbek adı ne olsun dedi ASLI dedim ve kızımın sesini duydum. Ben göremeden götürdüler. Ama bir sorun vardı bebeğim eşi içimde parçalanmıştı. Doktor 1 saat uğraşı sonunda çıkardı ama yaşadığım acının tarifi yoktu.

Beni odaya aldıklarında çok bitkin bi haldeydim. Hemşire çok güzel bi kızımın olduğunu ve acıkdığını söyledi. Yanıma yatırdığında tüm acılarımı unutmuştum...

Kızım şimdi 5 aylık rabbim isteyen herkese nasip eder İNŞALLAH

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>