30 Mart büyük gündü benim için. Aslında beklenen doğum tarihi 29 Mart'tı ama kızım gelmeyince ben de 40 haftanın verdiği sabırsızlıkla doktoruma gittim ve artık doğurmak istiyorum dedim.

Sancı ve açılma olmadığı için doktorumun ufak bir müdahalesi ile süreci başlattık. Bana yarın doğuma gelirsin dedi. Öğlen hastaneden çıktığımda adet ağrısı gibi ağrılarım başladı. Gece 12 olduğunda bu ağrılara kasılmalar da eşlik etti. 5 dakikada bir geliyordu ve artık doğuma yaklaştığıma emindim.

Sabaha kadar uyumadan bekledim. Duşa girdim ve heyecanla eşimi uyandırdım zaman geldi dedim. Sabah 6 da çıktık evden. Ben ağrılarım da arttığı için hemen doğuma alırlar diye düşündüm.  

Sabah 7'de ilk muayenem hemşire tarafından yapıldı ve cevap 3 cm di. Sadece 3 cm ve suni sancı ile o an tanıştık.  Koluma serum olarak takıldı ve en son ayara getirildi. Burdan itibaren gerçekten zordu. Lavman yapıldı. Doktorum 9 gibi geldi. Onu gördüğümde o acıya rağmen gülerek konuşmuşum o da hiç sancı çekiyor gibi diilsiniz Demet Hanım demişti.

Burdan 11'e kadar ağrılı ve yorucu bi süre geçirdim ve gücümün tükendiğini söyleyerek epidural anestezi istedim. 5 dk sonra uzman geldi ve belime kateter takıldı. İğne yapıldığı an tüm acılar bitti. Çok ama çok rahatladım ve  artık keyifle doğumu bekledim.  

13:20 de doğuma alındım 1 ıkınma, 2 ve 3 derken bebeğim 13.30 da geldi. İnanılmaz bir mutluluk hatta daha ötesi. Hayatımın en güzel ve mutlu anıydı onu görmek.

9 ay boyunca yüzünü görmeden yaşadığımız yoğun sevginin sahibi gelmişti hoş gelmişti. Evet arkadaşlar benim miladım o gün başladı darısı tüm anne adaylarına. Sevgiler..

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>