İkinci hamileliğimdi. 5 yaşında bir kızım var, 9 ay benim için kızıma nazaran daha zor geçmişti. Bulantı, halsizlik, yorgunluk...

Sezaryan olacağım için doktor 16 Ağustos için gün verdi bize. Bizde köye gittik ama o kadar şişmisti ki ellerim, ayaklarım, yüzüm beni gören bu aralar da doğuracaksın deyip bana takılıyorlardı.

Köyde iki sefer sancılanınca hemen evime geldik. 2 Ağustos'da doktora gittik NST cihazına bağladı ve sancım çıktı ama doktor bebeğin küçük olduğunu 13 Ağustos'a kadar beklememi soyledi. Bebeğimin biraz daha kilo almasını istiyordu.

Doktorum idrar tahlil yaptı ve protein çıktı tansiyon hapı verdi, günde 2 defa olmak üzere. Tekrar eve döndüm, ertesi gün sağlık ocağına gittim son kontrol için. Ebe tansiyonumu ölçtü ve 18-10 çıkmıştı aile hekimine haber verdi aile hekimi geldi ve senin hemen doğurman lazım sana sevk yazıyorum, ambulans çağıracağım dedi yakınlarını ara gelsinler dedi. Ben hemen eşimi, ablamı, görüncemi aradım.

Eşim hemen sevkide alarak geldi. Doktora gittik, acilden girdik ve doktor hemen yatış verdi o gün tansiyonum düşmesi için ilaç verdiler sabaha kadar indi çıktı tansiyonum. 6 Ağustos sabahı gelmişti doktorum geldi tansiyonumun düştüğünü beni doğuma alacağını söyledi, yanındaki asistanlarına dönerek hazırlığınızı yapın dedi. O zamana kadar çok metanetliydim birden içimi bir korku kapladı, ağlamaya başladım. Eşim neden korkuyorsun korkma ALLAHIN izniyle çıkacaksınız diye teselli etmeye çalıştı beni, üstelik ilk göz ağrımda aklımdaydı.

Hemşireler geldi beni hazırladı ve sedyeye yatırdılar artık hazırdım eşimin asansöre kadar gelmesine izin verdiler ve ben artık ameliyathanedeydim 15 dk bekledikten sonra operasyon başladı ellerimi ayaklarını bağladılar ilacı sürüyorlardı ama ben hala beni neden bayıltmadınız dedim narkozcu doktor tansiyonumun iyi olduğunu  seni ve bebeği strese sokmak istemedikleri için sakin olmam gerektiğini söyledi, doktor narkozu sol kolumdan vermeye başladı ve 3'e kadar say biraz yakar dedi bense kızımın ismini 2 sefer sayıkladığımı hatırlıyorum öyle gitmişim.

Kendime gelmeye çalışıyordum artık ama nefes alamıyordum birisi hortumu çekin dedi ve ağzındaki hortum çıkınca ağzımda su vardı yut dediler bana yuttugum anda ameliyat yerim acıdı ve o an aklım başıma geldi ben doğuma alınmıştım.

İlk sözüm bebeğim nasıl oldu, iyi dediler bir bebek ağlaması duydum sol omuzunun üstünden bakmaya çalışırken o senin bebeğim değil senin bebegin yukarda dediler ve beni odama çıkardılar yatağıma yatırıp hazırladılar beni oğlumu ilk gördüğüm çok güzel bir bebek ablasına ve babasını andırıyor cok şükür sağlıklı bir bebeğim var.

2860 gr ve 52 cm boyunda oğlumu ismi YİGİT ENDER... ALLAH  evlat hasretiyle yanan her kula nasip etsin bu duyguyu inşallah...

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>