2014 ağustosta evlenmiştik ilk yıl bebek düşünmüyorduk. Bir kaç ay geçtikten sonra bebeğimiz olsa hayat daha güzel olur dedik ve 27 Aralıkta sabah kalktım, hamilelik testi almaya gittim, sonuç tek çizgi çıktı sonra atmadım az daha bekleteyim dedim yaklaşık yarım saat sonra çift çizgiyi gördüm. Aklım allak bullak oldu doğru mu acaba diye güvenemedim, hemen yakındaki hastaneye gidip kan tahlili yaptırdım ve sonuç pozitifti içim içime sığmıyordu. Eşime sürpriz yapmayı planlarken dayanamayıp aradım söyledim sevinçten deliye döndü eve geldi ağlaştık.

Hamile olduğumu öğrendikten sonra mükemmel bir hamilelik dönemi geçirdim, bebeğim çok hareketliydi. Ancak 41. Haftaya girmiştim ve bebeğim gelmek istemiyordu açılmam ve sancım yoktu doktorum artık bu haftanın sonuna suni sancıyla doğum yaptıracağım dedi ben sabırsızlıkla bekliyorum tabi.

Son iki gündü ve geçmek bilmiyordu. Akşam ailecek televizyon izlerken kasılmalarım başladı ama ben erken gitmeyim hastaneye dedim ve uyumak için yattım kasılmalarım az ve aralıkları uzundu sonra sancılar arttı gece saat 3 gibi eşime sancılanıyorum dedim hemen kalktı hazırlandık annemi kaldırdım hastaneye gittik.

Doktor açılmama baktı 2 santim sabahı bekleyeceğiz dedi sancılarım zaman geçtikçe sıklaştı ve ağrılarım arttı sabah 7'de doğuma alındım ama ne şanssızlık ki açılmam hala 3 santimdi, suni sancı verdiler, beklemeye başladık. Zaman geçiyor bebeğim gelmek istemiyordu akşam 7 oldu açılmam ancak 6 santim olmuştu eşimi ve annemi yanıma aldılar onlar bana destek vermeye çalıştılar.

Sürekli bebeğime kavuşacağım zamanı bekliyordum ama artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Saat gece 10 oldu ve tam 24 saattir sancı çekiyordum. Açılmam normal doğum yapacak kadar olmadı ve beni sezaryene almak zorunda kaldılar epidural anestezi ile sezaryen oldum.

Saat 22.15'te bebeğimin sesini duydum ağlamamı durduramıyordum hayatımda duyduğum en mükemmel sesti hemen kızımı meleğimi bana gösterdiler onu görünce çektiğim acılar anında silindi aklımdan.

Ne mükemmel bir güzellikti, hayatımda gördüğüm en güzel bebekti (herkesin evladı kendine güzel tabi :) ).

Şimdi bebeğim 28 günlük, boncuk gözlerini  dikmiş beni izliyor. Rabbim isteyen herkese nasip etsin bu harika duyguyu. Ben Mihrunnisa'ma kavuştum bizim hikayemizde bu kadar :)

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>