Mucizem Mina'mın Doğum Hikayesi

Evlendiğimizde hemen çocuk sahibi olmayı düşünmeyen bir çifttik ama fikrimiz hızla değişti 1. yılın sonunda artık anne baba olma isteğimiz tamdı ama herşey düşündüğümüz gibi gitmedi.

Evliliğimizin 2. Yılına geldiğimizde hala bir çocuk sahibi olamamıştık. Doktora gidip normal yollarla çocuk sahibi olamayacağımı öğrenmem çok sürmedi, çok üzücü ve yıpratıcı günlerin sonunda beklemeden tüp bebek yaptırma kararı aldık ve ilk deneme, git geller, kontroller yumurta toplama, transfer derken herşey çok hızlı olup bitmişti; şimdi sıra sonuç beklemekteydi.

tup bebek dogum hikayesi

14 gün beklemeliydim ama dayanamayıp 9. Gün idrar testinde çift çizgiyi gördüm o an ki mutluluğumu hatırladıkça gözlerim dolar hemen ertesi gun hastanede kan testi yaptırdım evet hamileydim artık herşey daha kolaydı. 

Günler hızla akıp gidiyor çok keyifli sağlıklı bir hamilelik yaşıyordum tüp bebek olduğu için sezeryan olması yönünde öneride bulunanların aksine normal doğum istiyordum herşey güzel giderken 32. Haftada bir gece anıden el ve ayaklarımda dayanılmaz kaşıntılar başladı sabah dokrora gittiğimde gebelik kolestazı olduğumu ve bebeği yakından takip edeceğini risk olursa hemen alınacağını öğrendim.

Mucizeme ya birşey olursa diye her dakikam bebek hareketlerini saymakla geçiyordu dayanılmaz kaşıntılarda cabası. Artık her yerim yara geceler hep uykusuzdu doktorum 37. Haftada sezaryan ile alabiliriz doğumdan sonra kaşıntıların biter dedi ama ben 39. haftaya kadar dayandım artık kaşıntıların dayanılmaz olduğu bir gecenin sabahı doktora geldik bebeğimin 4 kilo olduğunu öğrendik ve sezeryan kararı aldık heyecanla hazırlandım.

Korku, sevinç, endişe hepsi iç içe duygularım karışıktı. Ameliyat sedyesinde kızım bana tekmeler atarken onunla bu özel paylaşımımı ne kadar çok özleyeceğimi fark ettim ve ameliyathanedeydim belden iğne ile epidural anestezi yapıldı. İğneyi hiç hissetmedim bile o kadar rahattım ki korku falan kalmamıştı sadece bebeğime kavuşma heyecanı.

Masaya uzandım herşey 5 dakikada oldu güzel kızımın ağlamaları ile bende ağlamaya başladım hemşireler yeşil örtüye sarıp yanıma getirdiler ilk hissettiğim şey yumuşaklığı oldu pamuk gibiydi ve alıp gittiler bu ilk ayrılık çok dokundu çok ağladım ama ameliyathaneden çıkıp kavuştuk hemen emzirmeye başladım hiç ağrı sizi hissetmedim herşey bitmişti meleğim kollarımdaydı şimdi ise 3 aylık bir güzel :)


<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>