Oğlumu kucağıma almak için sabırsızlanıyordum o gelmeden herşeyi hazır etmem gerekiyodu.

Hastaneye yatmamdan bir gün öncesi sanki içime doğmuş gibi bütün işlerimi bitirdim yapılacak listemdeki herşeyin üstü çizilmişti evin temizliğini yapmıştım artık benden iyisi yoktu.

Neyse 36+4 hamileyim daha doğumuma nerdeyse 1ay var diye seviniyordum 9/9/2015 günü hastaneye rutin kontrol için NST bağlanmak için gittim. NST çekildi herşey normal doktorum beni muayeneye aldı baktı baktı birde demesin mi bebek senden beslenmeyi durdurmuş renkli utrason çekil ondada ayına göre geride çıkarsa acil doğuma alacaz seni.

Neyse hemen ultrason çektirdim, utrasyonda aynı sonuç çıktı doktorum alacaz acil doğuma artık karnında durmasının bir anlamı yok bebeğe zarar verir dedi. Tabi ben ağlamaya başladım daha hazır değilim, daha çok küçük büyümemiştir filan tabi ne çare eşim beni teselli ediyor ama dinleyen kim. Aldılar beni odaya bir gece yatacaz ertesi gün normal doğum yapacam sözde.

Gece 3'te suni sancı vermeye başladılar. 2 cm açılmam vardı bide NST bağladılar suni sancıyı verdikçe yavrumun kalp atışları zayıflıyor annesinin minnağı dayanamıyor. Kalp atışları zayıfladıkça eşim kayınvaldem koştur ebenin yanına geliyor durduruyor sonra bir daha başlıyor. Allahım kabus gibi bir gece sancı vuruyor, bir yandan NST'ye bağlıyım kalkamıyorum, dönemiyorum. Suni sancı değilde o NST beni benden aldı.

Sonra doktor geldi sabah muayene etti iyi açılma var alırız seni birazdan doğuma ama bir sorun var yavrumun kalp atışları gittikçe zayıflıyor. Doktor dayanamaz suni sancıya bebiş dedi. Sezeryan ile alacaz, ben ikinci yıkım hamileliğin başından beri kendimi nomal doğuma hazırla o kadar suni sancıyı çek sonra sezeryan, neyse mecbur sezeryanı kabul ettik.

Ameliyathaneye iniyorum herkesle helalaştım ağlaya ağlaya gidiyorum en son eşimle abimin arkamdan koşuşunu gördüm. Epidural ile sezeryan oldum doktorum çok iyidi hem beni ameliyat ediyor hem benle konuşuyor derken o sesi duydum oğlum Tekin'in sesini.

Allahım o an herşeye bedeldi oğlum dünyaya geldi 10/9/2015 2400 gr 45 cm hemen yanıma getirdiler kokusunu içime çektim iyi demi diyorum sürekli çok ağlıyodu çünkü. İyi diyolar sen merak etme sonra götürdüler oğlumu benimde isim bitti odaya çıktım ilk abimi ve eşimi gördüm yine Tekin iyimi nerde dedim iyi şimdi getirirler dediler herkesin gözünde mutluluk göz yaşı şükürler ediyoruz.

Oğlumu yanıma getirdiler hemen doğrulup emzirmeye çalıştım ameliyat, dikiş umrumda değildi. Tekin'imi kucağıma aldım ve bir daha hiç bırakmadım şimdi çok şükür 3,5 aylık olduk.

Allahım isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu. Dünyanın en güzel hissi.

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>